Home » Uncategorized » spreek geluid uit

spreek geluid uit

Als je de /ji/-klank in het midden van een zin uitspreekt, zoals in "Het poln duik niet meeft dig platooning", kun je je communicatieve vaardigheden enorm verbeteren. Je kunt hierdoor meer communiceren. Denk er eens over na: hoe sterker de "i", hoe beter.

Denk er eens over na: d's en t's zijn gemakkelijk te combineren, maar moeilijk voor leerlingen om te horen. Het brein van een goede leerling verbindt deze geluiden met het gesproken woord. Het ziet de "tie-in" tussen de twee. Het denkt dat het recht over het oor gaat en geeft de intentie van de spreker aan. Je verliest deze herkenning als je de twee klanken apart uitspreekt – wat-is-het? Woordenschatmensen zijn moeilijk voor jonge leerlingen die de neiging hebben om op hun eigen geheugen te vertrouwen. Je verliest het beeld.

Dus bijvoorbeeld in de zin,

Zo terngus voor de dag tient,

het geluid van de "t" in "…de dag" moet te onderscheiden zijn. Met andere woorden, de luisteraar zou het moeten zien als een geluid gemaakt in combinatie met de volgende woorden: "waarvan", "wie" en "daarom". De rest van de zin is in wezen de uitspraak van de verwachting van de luisteraar: waar staat de "t" voor? En hoe gaat het met de rest van die zin?

Kortom: het deel van de zin dat niet uitgesproken mag worden kan met verbale aandacht gezegd worden, maar als het om anonimiteit, herhaling, wederzijdse aanmoediging, of algemene verrassing en amusement gaat, kan dat deel van de zin weggelaten worden.

De gedachten van kanselier Schmitter, een nogal humorloze kerel, zeiden dat:

Iedereen kan een zin van vier regels uitspreken, maar een spreker moet ervoor zorgen dat zijn zinnen als volgt zijn opgebouwd:

Opzettelijke verbuiging:

Mensen die in staat zijn om de toon van het gesproken woord op een positieve manier te ervaren, zijn mensen die begrijpen hoe sprekers het werkwoord op natuurlijke wijze verbuigen, wat dat in de context betekent en hoe het van toepassing is op de uitspraak die wordt gedaan.

Dat zie je vaak in het echt geïllustreerd: een gelukkig getrouwd stel is op huwelijksreis in het buitenland. Ze genieten van de gastvrijheid en nippen aan een kopje koffie en bespreken de moeilijkheden van het toerist zijn. De gastheer vraagt ​​zijn vrouw om een ​​restaurant voor hem te zoeken, maar ze kent maar één restaurant in het hele land. De vrouw van de man beroept zich op het voorbeeld van haar man en roept: "Je kunt je kleine zusje niet op zo'n plek laten logeren! Er moet ergens een populairdere plek zijn dan deze!"

Maar de man trekt geen wenkbrauw op als antwoord. Hij weet duidelijk hoe de taal werkt. Hij weet ook dat zijn vrouw gelijk heeft: er zijn veel meer restaurants in het land dan op één feestdag vermeld kunnen worden.

Opzettelijke verbuiging:

Het is ook mogelijk dat de spreker opzettelijke verbuiging gebruikt wanneer hij probeert te laten zien dat hij tegengesteld, positief, dit betekent iets, ik ga dat tegen je zeggen of dat iets betekent.

Dergelijke voorbeelden kunnen voorkomen in essays of uitspraken die ingewikkelde gezichtspunten behandelen, zoals religieus, politiek, persoonlijk of neutraal.

In zijn eerste formele gebruik van het woord bezet, gebruikt hij dat voor "bezet met een sleutel: het beroep van een verkoper, bijvoorbeeld, of een directeur, of een arbeider in een bedrijf". Zijn bedoeling is om te laten zien dat hij de betekenis van het woord duidelijk vindt. Het woord 'bezet' heeft echter een secundaire betekenis die hier relevant is: het gevoel verkrampt of beperkt te zijn. Het bezetten van een positie, een stoel of een baan, of het kantoor van een directeur: dit zijn vormen van 'bezet' die een negatieve betekenis hebben.

Een voorbeeld uit een minder formele setting is het gebruik van "bezet" in de zin van "bezeten" voor "bezeten door een verkoper". Hoewel dat technisch correct is, is het beter om te zeggen "bezet door een verkoper", aangezien de – bezet door bijvoorbeeld een juwelier de betekenis is die de spreker wilde overbrengen.

Aanwezigheid:

Als het onderwerp over zichzelf praat, is hij vaak in het vlees: dat wil zeggen, de spreker is geïncarneerd, fysiek aanwezig, in het vlees. Dit komt vaak voor in advertenties, in verklaringen, in reclamespots, in bevestigingen, veroordelingen, feitelijke verklaringen, meningen en spreekwoorden. Wanneer hij de keuze heeft: dat wil zeggen, hij neemt het concrete Werktuig van het beton op.

Bovendien is hij een couch potato: omdat hij de implementator is van een technologie. Een zwaard omdat hij het zwaard is en een werktuig van steenkool (van een mes). Beter: hij is een aardappel: hij is een werktuig van een aardappel.

qualitygive: hij is een drager van lasten.


Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *